Bugun bir musterimizden yeni ticaret sicil gazetesi ve isim bilgileri geldi. Tum policelerinden sirket ismi degisikligi yapmamizi istedi. Hemencecik yapiverdik. İsim degismisti.
bizim bebegimizin ismi de degisti. bir kac gun kadar kisa bir donem uzay dememize ragmen alisamadik, alistiramadik.
Durduk,dusunduk, aradik, taradik, sorduk, sorusturduk ve ben iç sesimi dinleyerek neden ALP olmasin dedim. Bastan beri aklimdaki isimlerden biriydi ama bazi cekincelerim vardi. Kisa isim, soylemesi cagirmasi takisi tokasi zor, alp daglarini cagristirir, baskalarini cagristirir... ama olmadi iste. Gonul dondu dolasti yine ALP de durdu. Esim de icine sindirdi ve bebege ALP demeye basladik.
Alp, Alpcik, Alpino, Alpisko.. himm daha ne kombinasyonlar yapilacak bilemiyorum ama ben bu ismi hep cok sevdim, sevecegim.
Onune de esimi ikna etsem ve HAYAT koysam benden mutlusu olmayacak, aynı zaman da huzunlusu de.. HAYAT ALP...
18 Şubat 2013 Pazartesi
10 Şubat 2013 Pazar
İsim Konusu
Ne zor ismi isim secmek!
Dogmadan önce "oglum olursa sunu koyarım, kizim olursa bunu" gibi bir kararliliginiz ve bunu kayitsiz sartsiz belki de biraz da inatla kabul edebilmis bir esiniz yoksa isiniz cok zor.
Bundan 7-8 sene oncesinde oglum veya kizim farketmez ilk cocuguma POYRAZ ismini koyacagım derdim. Ama nerden bilebilirdim bu ismin bu kadar patlayacagini? Elinizi sallasaniz Poyraz'a carpacak, tabii Kuzey ve Ruzgar'la birlikte. Haftalık anne bebek dergilerinde surekli poyraz bebek :)
Haliyle bu hevesimden sogudum. Bir de Deniz vardi, favori erkek ismim. "Halasinin ismi ile ayni miii olacak canimmm?" mahalle baskilari sebebiyle ondan da vazgectim. Veee elde var sifir.
Cinsiyet belli olmadan Kiz İsimleri, Erkek İsimleri notlarima karaladim bisiler. Kiz isimlerine gerek kalmayinca, erkek isimlerine yogunlasmaya basladik.
15-20 isim bulunan ilk listemde sile sile sile nerdeyse 3-4 isim kaldi ve hic biri icime sinmiyor.
Short liste icinde once "Arel" dedik, "Ariel, Ermeni ismi, ne anlamadim? yaaa cok var, Turkce mi? yorumları ile cok zorlamamaya karar verdik.
Sonra "Doğa " açık ara onde gidiyordu. Ama hep aklima universiteki Doğa geliyor (maalesef kendisinden ben ve o donemdeki arkadaslarim pek haz etmiyoruz) ve isin kotusu soyledigim zaman ozellikle taniyan arkadaslarimin "heee su Doğa" diyip onlarin da akillarina gelmesini istemedim. Bir de uniseks isim olsa da aslinda kizlarda daha yaygin, bkz Doğa Bekleriz, Doğa Rutkay. Gunumuz TR sinde bu kadar soft isim vermemek lazım dedik erkeklere.
Alp dedim esim istemedi, aslinda koymak da cok mantikli degildi.
Annem Ata dedi, Kayinvalidem Hazar dedi, Kayinpeder Ateş olmasin sönük isim dedi ki isim yanıyor yanıyor! Kardeşim kisa ve modern isim olsun,arkadaşlar yok Can olsun, o olsun bu olsun! yeteeeer dedim ben de. Çok sıkıldım gercekten. Sanki çocugun nufusu yarin cikaracagiz. İstedigim ismi koyamiyorum, bi de herkese laf anlatiyorum. Hamileligimin sayili stresli aktiviteleri yemin ederim.
Sonra esimden bir atakla ve baski altinda kali, bence cok da istemeden ama soylemis olmak icin soylemek adina (bilemiyorum belki de cok istiyordur) Berk, Sarp ve Bora dedi.
Berk - ingilizce aptal insan demek ve bana Berk coraplarını hatırlatıyor!
Sarp - Serkan'in oglunun adı, baska isim kalmamis gibi aynisini koymak, hadi cooook begensem neyse de bir de o kadar bayılmadıgım bir ismi koymak istemedim. Zor bir isim. Zor cocuk, yaramaz cocuk imajı yaratıyor.
Bora - borazan derler ve cok var.
Yani bu isimleri de ben istemiyorum diyince yine kaldik elde var sifir.
Sonra aklimiza (benim daha once gelmisti ama esim istememisti) UZAY geldi yine. Kayin aile pek sevdi, eee ogullari da onlar sevince sevdi (aaah erkekler ve anneleri). Sadece uzaylı diye dalga gecerler mi dedik? ama benimle Gözde Kulakta Burunda, Gözde Közde gibi, Gökce ile Götte, Ozan'la Borozan, Deniz'le Denize girelim hihoho diye dalga gectiler de noldu? trawma mi yasadik, hayattan mı kustuk, ismimize kufredip ana babaya isyan mi ettik, geri zekalı mı olduk? Bisi olmaz dedik sonunda. Bizim cocuk umarim kendine guveni tam, sosyal yonu kuvveti bir birey olup, dala gecilmeyecek. Gecilirse de gerekli cevabı verecek ozguvene sahip olacaktir.
Yani 22 hafta bitti, hatta 23u araladık ve oglanin ismi bu haftalarda UZAY! bakalim degiscek mi fikirlerimiz? Ama sunu ogrendim ki kimseye bisi demeyecegim, fikir sormayacagim. 30lu haftalarda koydugumuz ismi aciklayacagim, yoksa en ufak bir karasizlik gorduler mi yuzunde basliyorlar saymaya ardi ardina!
Umarım oglum Uzay da bu fotograftaki gibi sonsuz ve rengarenk olur!
Dogmadan önce "oglum olursa sunu koyarım, kizim olursa bunu" gibi bir kararliliginiz ve bunu kayitsiz sartsiz belki de biraz da inatla kabul edebilmis bir esiniz yoksa isiniz cok zor.
Bundan 7-8 sene oncesinde oglum veya kizim farketmez ilk cocuguma POYRAZ ismini koyacagım derdim. Ama nerden bilebilirdim bu ismin bu kadar patlayacagini? Elinizi sallasaniz Poyraz'a carpacak, tabii Kuzey ve Ruzgar'la birlikte. Haftalık anne bebek dergilerinde surekli poyraz bebek :)
Haliyle bu hevesimden sogudum. Bir de Deniz vardi, favori erkek ismim. "Halasinin ismi ile ayni miii olacak canimmm?" mahalle baskilari sebebiyle ondan da vazgectim. Veee elde var sifir.
Cinsiyet belli olmadan Kiz İsimleri, Erkek İsimleri notlarima karaladim bisiler. Kiz isimlerine gerek kalmayinca, erkek isimlerine yogunlasmaya basladik.
15-20 isim bulunan ilk listemde sile sile sile nerdeyse 3-4 isim kaldi ve hic biri icime sinmiyor.
Short liste icinde once "Arel" dedik, "Ariel, Ermeni ismi, ne anlamadim? yaaa cok var, Turkce mi? yorumları ile cok zorlamamaya karar verdik.
Sonra "Doğa " açık ara onde gidiyordu. Ama hep aklima universiteki Doğa geliyor (maalesef kendisinden ben ve o donemdeki arkadaslarim pek haz etmiyoruz) ve isin kotusu soyledigim zaman ozellikle taniyan arkadaslarimin "heee su Doğa" diyip onlarin da akillarina gelmesini istemedim. Bir de uniseks isim olsa da aslinda kizlarda daha yaygin, bkz Doğa Bekleriz, Doğa Rutkay. Gunumuz TR sinde bu kadar soft isim vermemek lazım dedik erkeklere.
Alp dedim esim istemedi, aslinda koymak da cok mantikli degildi.
Annem Ata dedi, Kayinvalidem Hazar dedi, Kayinpeder Ateş olmasin sönük isim dedi ki isim yanıyor yanıyor! Kardeşim kisa ve modern isim olsun,arkadaşlar yok Can olsun, o olsun bu olsun! yeteeeer dedim ben de. Çok sıkıldım gercekten. Sanki çocugun nufusu yarin cikaracagiz. İstedigim ismi koyamiyorum, bi de herkese laf anlatiyorum. Hamileligimin sayili stresli aktiviteleri yemin ederim.
Sonra esimden bir atakla ve baski altinda kali, bence cok da istemeden ama soylemis olmak icin soylemek adina (bilemiyorum belki de cok istiyordur) Berk, Sarp ve Bora dedi.
Berk - ingilizce aptal insan demek ve bana Berk coraplarını hatırlatıyor!
Sarp - Serkan'in oglunun adı, baska isim kalmamis gibi aynisini koymak, hadi cooook begensem neyse de bir de o kadar bayılmadıgım bir ismi koymak istemedim. Zor bir isim. Zor cocuk, yaramaz cocuk imajı yaratıyor.
Bora - borazan derler ve cok var.
Yani bu isimleri de ben istemiyorum diyince yine kaldik elde var sifir.
Sonra aklimiza (benim daha once gelmisti ama esim istememisti) UZAY geldi yine. Kayin aile pek sevdi, eee ogullari da onlar sevince sevdi (aaah erkekler ve anneleri). Sadece uzaylı diye dalga gecerler mi dedik? ama benimle Gözde Kulakta Burunda, Gözde Közde gibi, Gökce ile Götte, Ozan'la Borozan, Deniz'le Denize girelim hihoho diye dalga gectiler de noldu? trawma mi yasadik, hayattan mı kustuk, ismimize kufredip ana babaya isyan mi ettik, geri zekalı mı olduk? Bisi olmaz dedik sonunda. Bizim cocuk umarim kendine guveni tam, sosyal yonu kuvveti bir birey olup, dala gecilmeyecek. Gecilirse de gerekli cevabı verecek ozguvene sahip olacaktir.
Yani 22 hafta bitti, hatta 23u araladık ve oglanin ismi bu haftalarda UZAY! bakalim degiscek mi fikirlerimiz? Ama sunu ogrendim ki kimseye bisi demeyecegim, fikir sormayacagim. 30lu haftalarda koydugumuz ismi aciklayacagim, yoksa en ufak bir karasizlik gorduler mi yuzunde basliyorlar saymaya ardi ardina!
Umarım oglum Uzay da bu fotograftaki gibi sonsuz ve rengarenk olur!
4 Şubat 2013 Pazartesi
Ilk Tekme !
Bebegim 22 haftadir karnimda ama bizi gercek anlamda baglayacak tekmeleri henuz hissetmemistim. Bircok kaynakta hamileligin 18. haftasından sonra (deneyimli annelerde 16. hafta) ufak ufak kelebek pıtırtıları ve elinin altından kayma gibi bir his duyulur diye okumustum. Ben henuz hissetmedim diye hayıflandigim bir ultrason kontrolunde doktor, plesantanin bebegin onunde oldugunui doku fazlaligindan dolayı henuz hissetmememin normal oldugunu soylemisti. Hissetceksin az biraz bekle diye de fircayi yemistim.
21. hafta bitene kadar sadece bir kez kalp atıislarina benzer bir kıpırtı duydum. O da kotu bir ruyadan uyanıp, bebegim karnimda duruyor mu diye oramı buramı ellerken, kendi nabzim mi bebegin vuruslari mi anlamadıgım bir andı. Ama "ahaaa hissettim iste!" olmamis, konduramamistim.
Ancak Cumartesi gunu sabah saatlerinde "tik tik tik" atislari ve "luuump!" diye vuruslari hissetmeye basladim ve bu hafta hep onu hissetmekle gecti. Esim de bir iki kez sahit oldu. Ama ne zaman elini koyup beklemeye baslasa bebek sakinledi. Hatta dedik ne uslu cocuk babasindan cekiniyor :)
Gercekten tarifi zor bir hissettiklerimin. Belki gozlerimden yaslar suzulmedi, dunyanin en buyuk mucizesi gibi gelmedi ama bizi baglayan ten temasi boylece kurulmus oldu. Asiri derece guven veren bir olay. İcinde buyuyen varligin gun gelip ordan iste boyle vura vura cikacagini hayal ettiriyor sana.
Artik surekli elim karnimda.. Hamilelerin neden elleri karinlarinda oturduklari, ayakta durdukları hatta yattıkları boylece acikliga kavustu. Hissetmek istiyoruz. Eger 4-5 saat hissetmeyince acaba kotu birsey mi oldu yasiyor mu gibi endiseler getiriyor tabii bu yeni deneyim. Ama sonra pıt pıt pıt hissedince rahatlıyor insan. Yok ya dusundum de, mucize hakkaten.
21. hafta bitene kadar sadece bir kez kalp atıislarina benzer bir kıpırtı duydum. O da kotu bir ruyadan uyanıp, bebegim karnimda duruyor mu diye oramı buramı ellerken, kendi nabzim mi bebegin vuruslari mi anlamadıgım bir andı. Ama "ahaaa hissettim iste!" olmamis, konduramamistim.
Ancak Cumartesi gunu sabah saatlerinde "tik tik tik" atislari ve "luuump!" diye vuruslari hissetmeye basladim ve bu hafta hep onu hissetmekle gecti. Esim de bir iki kez sahit oldu. Ama ne zaman elini koyup beklemeye baslasa bebek sakinledi. Hatta dedik ne uslu cocuk babasindan cekiniyor :)
Gercekten tarifi zor bir hissettiklerimin. Belki gozlerimden yaslar suzulmedi, dunyanin en buyuk mucizesi gibi gelmedi ama bizi baglayan ten temasi boylece kurulmus oldu. Asiri derece guven veren bir olay. İcinde buyuyen varligin gun gelip ordan iste boyle vura vura cikacagini hayal ettiriyor sana.
Artik surekli elim karnimda.. Hamilelerin neden elleri karinlarinda oturduklari, ayakta durdukları hatta yattıkları boylece acikliga kavustu. Hissetmek istiyoruz. Eger 4-5 saat hissetmeyince acaba kotu birsey mi oldu yasiyor mu gibi endiseler getiriyor tabii bu yeni deneyim. Ama sonra pıt pıt pıt hissedince rahatlıyor insan. Yok ya dusundum de, mucize hakkaten.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)