Super seat ile baslayan oturma seruvenin
cok kısa zamanda ilerledi ve ilk defa desteksiz oturdun.
Yuzustu durmaktan hiç hoslanmasan da bol
bol pratık yaptın.
Bir sepetin icinde istediğin oyuncagı
cekip alıp inceleyip yerine koyabildin.
Birlikte parka, caddeye, ev oturmalarına
gittik. Biraz yabancılama yasıyorsun ama bu da gelisimin bir parcası, ozelikle üüüü diye ağlaman üzücü ama cok da komik. Annene sarılmaya ve al beni dercesine kollarını uzatmaya basladın.
Biberonu kendin tuttun, su icmeye basladın. yemekler de fena gitmiyorlar. Hala yogurt, peynir yok.
Biz de babanla ilk defa dısarı cıktık
arkadaslarimizla, en guzel yanı eve gelip sana sarılmaktı! Seni çok seviyorum
canım oğlum.
