Ruzgar 1 ay daha buyudu ve 9 aylık kocaman cocuk oldu. Cocuk oldu diyorum cunku goruntusu bir bebekten cok cocuk gibi. Kilosu 8.5 civari boyu ise 76 cm.
Bu ay biraz hastalıklarla gecse de yine de hayatımızda unutulmaz bir yeri vardı. Doktorumuzu degistirdik, artık Amerikan Hastanesi Korhan Yılmaz'a gidiyoruz. Ilk muayeneden itibarenm icimize cok sindi. Umarim agır hastalık gormeyiz.
Subat ayının ikinci haftasi 2 gunlugune ayrı kaldık. Ananesi ve dedesi ile bol bol zaman gecirmis oldu.
Bu ay öne cıkanlar:
Onune konulan sepetin icinden eline gecenleri teker teker cıkarıp inceliyor, hazine avına erken basladi.
Sepetin kenarına, sehpanın kenarina tutunarak ayaga kalkmaya calisiyor. Hatta kendi kalktıgı yetmiyormus gibi elindeki oyuncagi, terliği, kumandayı da yukarı cıkarmaya calisiyor.
Besiginin kenarlarina tutunarak sıralamaya basladı (8 ay 20 gunlukken)
Elleri ile yemek istemesine ragmen hala yemek gordumu agzini acip benden onu beslememi bekliyor
En buyuk eglencesi topa ayagı ile vurup gool yapmak. Tum evi topa vura vura gezebiliyor.
Ayagı ile vurmadigi zamanlarda ise eline verdiğimizde fırlatıp atıyor.
Ozellikle latin muzikleri caldigimizda bi saga bi sola oynamaya basliyor.
Baba - dede - dada gibi dil dondurmeleri var, belirgin bir kelime henuz duymadık.
Bu ay havalar soguk oldugu icin cok dısarı cıkamadık ama dislerinin cıkması serefine aile arasında Dis Bugdayi partisi yaptık, Mr. World onlugu ile cok eglendi.
Seni cok seviyorum kucuk adam...
