Gün gün saymayınca günler daha hızlı geçer diyorlar. Öyle yapmaya çalışıyorum. Eskisi gibi (eskisi dediğim geçtiğimiz 2 hafta öncesinden bahsediyorum) gün gün 10+1, 10+2 … demeyip günleri sular seller gibi geçirmeyi hayal ediyorum.
Hamile kaldığımı anladığımdan beri ki biliyorsunuz çok erken (döllenmeden 2 günsonra) anlamıştım spora karşı temkinli yaklaşıyorum. Özellikle yazın artırdığım tempomun düşmesine hatta bitmesine mal oldu bana bu temkinli davranmak. Vur deyince öldürdüm anlayacağınız. Yaklaşık 2 haftadır spor mpor hak getire. 1-2 gün yürürsem ne ala, o da işten eve, evden işe mesafesi günde 2.5 km etmez bile. Yetmez ki.
Dün enerjimin yüksek olduğu bir gündü, herhalde 12. den sonra enerjin artar dedikleri kadar var ki hakkatten kendimi çok zinde hissediyordum. Aptal aptal yürüyüş bandında hız ayarlamaya uğraşırken, bozdum niyeti girdim spinning dersine. Bir yandan içimde korku, bir yandan “yaa bişi olmaaaaz” rahatlığı. Hoca ile anlaştık: arkada kimsenin motivasyonunu bozmadan, yavaş yavaş takılacam. Öyle de yaptım, rpm 100 ü geçmeden kendimi otur kalkla yormadan, abdominalleri çok sıkmadan, pedallarımı çok sertleşirmeden azcık terleyerek, nabzımı muhtemelen 90-100 bandında tutarak takıldım 45 dakika. Müzikler mix set gibiydi aslında şarkı şarkı olsa daha eğlenceli olabilir. Ama yine de gayet de iyi geldi, hafta da bir iki girersem yeter bana, kondisyon olur en azından. Akşam daha bir mutlu oldum. Hem yediğim püreden, snithselden, aşureden, çikolatadan utanmadım, hem bebişe oksijen gönderdim bol bol.
Yarın 12. haftayayi bitiyoruz! 12/4 = 3 aylık hamileyim dostlar. hatta ben ona kısa yolda “4. ayın içindeyim” derim valla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder